Tekst door: Lucia de vries

Illustratie door: Mars Oosterveld

“Ik loop hier mezelf niet voorbij”

Op zijn 44ste weet Wout Siertsema nog altijd niet precies wat hij wil worden. Te lang deed hij dingen die hij niet leuk vond en hem ondermijnden. Bij het Groenteam van In Balans ontdekt Wout langzaam maar zeker wat hem gelukkig maakt.

Onlangs liep Wout mee in de modeshow van het Kledingatelier van In Balans. De alleenstaande 40-er kreeg veel positieve reacties van de vrouwelijke aanwezigen. “We weten wat dat shirtje kost, maar wat kost die leuke man?” vroegen zij.

Dat zijn dingen die Wout energie geven. Want de hovenier-in-opleiding durfde lang niet in de belangstelling te staan. “Als kind stotterde ik vreselijk. Ik kroop daardoor in mijn schulp. Was al bang als ik een krop sla bij de groenteboer moest kopen.” Zangles bleek voor Wout de perfecte therapie. Hij ontpopte zich dan ook tot een goede zanger.

Schot in de roos
Wout loopt stage bij In Balans. Twee jaar geleden begon hij een opleiding tot hovenier. “Ik vind de manier waarop hier bij In Balans leiding wordt gegeven erg prettig. Je krijgt een grote dosis vrijheid en het gevoel van ‘jouw manier is ook prima’. Er ligt geen druk op me; ik hoef mezelf niet langer voorbij te lopen”, aldus Wout.
Dat was in het verleden wel anders. Het gebrek aan liefde en zelfstandigheid thuis leidde tot onzekerheid. Wout kwam op de Middelbare Bosbouw- en Cultuurtechnische School terecht. Hij specialiseerde zich in milieutechnisch bodemonderzoek voor bedrijven en gemeenten. Maar vaak liep het contact met de leiding niet lekker.

Wout: “Bij de laatste werkgever ging het helemaal mis. Nadat ik jarenlang veel routinematige werkzaamheden verrichtte, werd het werk steeds complexer. Ik durfde niet om hulp te vragen. Als iets te moeilijk werd trok ik me terug. Vervolgens was ik er weer een periode tussen uit.”

De bodemonderzoeker kwam overspannen thuis te zitten en werd voor 35 procent afgekeurd.
Wout gooide het roer om: hij schreef zich in voor een studie tot hovenier. Minder papierwerk, meer naar buiten. Tijdens de eerste stage was het keihard werken. “Dit hou ik niet vol tot mijn zevenenzestigste”, dacht Wout. Ook liep hij opnieuw tegen een strakke bedrijfscultuur op. Opnieuw dreigde de carrière van Wout te mislukken.

Creatieve oplossing
Tijdens zijn tweede stage, bij In Balans, zag hij dat werk ook leuk kan zijn. Een rustiger werktempo en goed contact met collega’s. “Dit kan ik tot mijn pensioen prima volhouden”, zegt een lachende Wout.

De hovenier-in-opleiding kwam met een creatief idee op te proppen: wat als In Balans naast onderhoud in het groen ook aanlegwerkzaamheden ging uitvoeren?

Het idee werd door de leidinggevenden positief ontvangen. “De uitdaging is nu om een goed business plan op te stellen, met een goed verdienmodel. We beginnen klein, zodat het niet al te veel stress oplevert”, aldus Wout.

Geloof is relatie
Wout ziet door de bomen het bos weer. Vooral na een spirituele ervaring, waarin hij voor het eerst ‘intense liefde’ ervoer. Sindsdien gaat hij naar de kerk: “Geloof is niet religie, het is relatie. Ik zit bij een gemeente waarin ik ruimte krijg. Het draait om herstel van de identiteit, tot in de baarmoeder.”

Wout zit in het muziekteam en zingt af en toe solo in de kerk: “Ik heb pas ‘Ken je mij’ van Trijntje Oosterhuis gezongen. Mooie ervaring was dat.”

Wout gaat weer fluitend naar het werk. De zingende tuinman heeft echter nóg een droom: “Ik wil graag nog eens een preek geven. Als iemand die vroeger niet naar de groenteboer durfde. Om te delen wat ik heb meegemaakt. Je hebt mensen die hun verleden op latere leeftijd nog moeten verwerken. Ik ben zo’n laatbloeier.”


Vorig verhaal


Volgend verhaal

Top