Tekst door: Lucia de vries

Illustratie door: Mars Oosterveld

“Hier word ik serieus genomen”

Af en toe wordt het veel te druk in het hoofd van Davy Wolswijk. Dan is het net of hij naar een verkeerd gelegde puzzel staart. Hij weet niet meer op welk stukje hij zich moet concentreren. En al helemaal niet hoe hij de puzzel opnieuw moet leggen. “Dan ben ik net een gecrashte computer.”

ICT-er Davy (23) is bij In Balans moeilijk over het hoofd te zien. Met zijn lange gestalte, hip baardje en staartje, in een T shirt met een computer icoontje en de woorden ‘Game Over’ schuift hij makkelijk aan bij zijn collega’s. Een praatje maken lijkt hem goed af te gaan. Maar dat is niet altijd zo, zegt Davy. “Ik heb autisme en dat is soms best lastig.”

Dierendroom
Davy groeide op in Montfoort, vlakbij Utrecht. Op zijn vierde kwam hij naar Hasselt. “Ik ging met een busje naar een speciale lagere school in Zwolle. Daarna volgde ik praktijkonderwijs op de Thorbecke Scholengemeenschap.” Op het Thorbecke kwam Davy erachter dat hij goed was met dieren. Zijn droom was dan ook om met dieren te werken.
Toen de dierweide in Hasselt een vrijwilliger zocht, meldde Davy zich. Op de eerste werkdag kreeg hij instructies en liep er iemand met hem mee. Op dag twee kreeg hij een sleutel in zijn handen geduwd. “Je redt je wel, hè?” werd er gezegd.

Maar Davy redde het niet. “Als je autistisch bent heb je heldere, eenvoudige instructies nodig, en moet iemand je stap voor stap uitleggen wat er moet gebeuren.” Davy trok aan de bel, en verloor zijn vrijwilligersbaantje.

Op dat moment was Davy ook zijn krantenwijk kwijt en zat hij veel binnen te gamen. Davy’s moeder was bang dat haar zoon in een isolement zou raken. “Omdat ik anders in elkaar zit ben ik heel wat vrienden kwijtgeraakt. Als mijn hoofd crasht sla ik dicht en ga dingen oppotten. Als het er dan uitkomt is het een explosie, een woedeaanval.”

Rondje Hasselt
Davy kreeg intussen therapie, wat hem enorm hielp. Davy: “Mijn therapeute legde me uit hoe mijn hoofd werkt en hoe ik me beter kan focussen. Ze adviseerde me bijvoorbeeld om ’s avonds een rondje Hasselt te lopen, met mijn oortjes in. Dat helpt me enorm. Ik luister naar muziek en verbeeld me iets moois, waardoor de negatieve dingen omgezet worden in positieve.”

Davy ging daarnaast aan de slag bij het Groenteam van In Balans. Hij begon zich langzaam maar zeker thuis te voelen op de werkvloer. Maar het liefste werkte hij binnen, met computers. In overleg met de leiding kreeg Davy een plek bij Inbit. Op de ICT afdeling leerde hij laptops te repareren.
“Ik zit thuis ook vaak achter de pc, dus hier voelde ik me hier meteen beter op mijn plek.” De jonge ICT-er is bijna iedere ochtend bij Inbit te vinden. “Ik ga met plezier naar mijn werk,” zegt hij.

“De mensen hier hebben geen oordeel over je en ze doen je geen kwaad.” Ook de goede begeleiding doet Davy goed. Hij voelt zich serieus genomen, durft vragen te stellen en zich te uiten. “Als iemand me nu vraagt iets te doen, zeg ik rustig: ‘Ik maak eerst dit even af en dan kom ik bij je.’”

Een ander voorbeeld is zijn rol in het teamoverleg. “Soms wordt er zoveel gepraat dat mijn hoofd op slot gaat. Dan zeg ik ‘Ik geloof dat het niet zo goed met me gaat’ en ga naar huis of een stuk lopen. Als ik me aan dingen erger breng ik die in op de vergadering en daar wordt positief op gereageerd. Dan wordt negativiteit positiviteit en voel ik me ineens stukken lichter.”

Ook in zijn privéleven gaat het beter met Davy. Zijn moeder ziet dat hij op de juiste plek zit. Davy voelt zich gesteund door haar liefde en zorg.

Ooit hoopt Davy van zijn hobby zijn werk te kunnen maken. Iets met software-ontwikkeling of dieren. “Ik weet eigenlijk nog niet wat ik wil. Het is de ene dag dit, de andere dag dat. Maar hier kan ik daar in alle rust achter komen.”


Vorig verhaal

Top